Chemo 5

Ik heb nog niet geschreven over de laatse sessie van de chemo. Ik was te bang om er over te schrijven. Mijn dokter vertelde me dat mijn test onrustwekkend was. Ik moest niet bang zijn want ik moest langs gaan voor een CT-scan. Het kon niets zijn, het kon mijn lever zijn of mijn nieren. Of de kanker kon verspreid zijn over heel mijn lichaam. De chemo werkt misschien niet. Het bracht alle angst weer terug. De angst voor de kanker komt terug en dat wil ik niet... Die angst.. je kent het wel?

De chemo was niet slecht. Ik voelde me minder ziek, maar mijn lichaam was ziek en zwak en wou niet geloven dat het voorbij was. Ik voelde me beter dus ik dacht niet aan de scans. Het voelt oed om mij niet dood te voelen.  Je voelt je doorheen chemo heel de tijd of je dood gaat of je dood bent. Dus als ik zeg ik voel me best goed had ik gewoon het gevoel dat ik voor één keer niet dood ging..

Ergens voelde ik dat het niet terug komt en niet verspreid is. Toch zit het in mijn hoofd. Het zit ook in Michael's hoofd. Hij was bang en nerveus zoals mij. Het voelde als een eeuwigheid die periode. Mensen posten op Facebook posten hun verhaal of hoe slecht het gaat. En ik en Michael vertelde niemand omdat we  het voor ons wouden houden. Het heeft geen nut om mensen te vertellen hoe het gaat als je geen zekerheid hebt. Ik was bang dat de kinderen zonder mij moeten opgroeien. Je hoopt dat uw man geen nieuwe vrouw moet gaan zoeken.

Ik voel me terug dood nu. Ik kreeg er nog koorts bij. Maandag begon ik aan chemo 6 en de resultaten van de scan zullen binnekort langs komen. We doen alsof we zeker zijn dat alles wel goed is. Ik wacht in spanning af en nu krijg ik geen chemo door de griep. Stomme griep. Michael overtuigt me steeds dat de dokters weten wat ze doen dus dat ik gewoon moet volhouden. Volgende week start ik opnieuw chemo en dan nog eens twee weken te gaan. Tussendoor resultaten..

Hopen op het beste...


Yeslia.
 

Dingen die ik leerde door kanker..

Hier vind je de dingen die ik deze week heb geleerd en ook enkele van mijn random gedachten doorheen deze kanker periode.

• Ik ben echt mensen anders gaan bekijken. Ik heb lief in mijn leven. Het leven is te kort om boos te zijn over de stomme dingen en je weet gewoon dat liefde belangrijker is dan iemand missen of op iemand boos zijn
• Mijn favoriete geluid is om de meisjes vrolijk te horen spelen.
• Ik gebruik de kanker-kaart bijna nooit en soms voel ik mij alsof anderen rondom mij dat wel doen. " Ik kan niet, ik heb kanker ".
• Ik begrijp dat aandacht voor borstkanker belangrijk is maar sommige plannen gaan er over en snap ik niet. Minder reclame en drama. Meer aandacht!
• Michael zei me: " Yesi,Je kan een model zijn voor chemopatienten. Je ziet er echt goed uit. " of een andere " Als je de kanker kaart wil gebruiken, vandaag is de dag "(elke dag dus wil hij alles overnemen). en al laatste " Als je uw hoofd bruin maakt dan moet je geen sjaal dragen ".(ja dat is een compliment)
• Mijn nickname is chemo hottie voor Michael.
• Ik verloor enkele van mijn wimpers en dat doet pijn.
• Nog 4 behandelingen, soms klinkt het jeej bijna gedaan. Andere momenten klinkt het als de hel.  
• Liefde is een mooi gebaar. Je leert elkaar beter kennen. Michael is echt mijn rots in de branding. Hij kookt voor de meisjes, komt naar huis als ik ziek ben. Hij knuffelt en kust me. Hij zorgt voor mij.
• Ik voel mij een vreselijke moeder. De meisjes komen thuis van school en ik doe niets anders dan doen alsof ik luister naar Melina's lange praat over school.
• Ik voel me schuldig dat de meisjes nu naar een Italiaanse school moeten gaan terwijl ik hen eerst volledig Vlaams opgevoed heb. (ze spreken wel italiaans).
• Ik voel mij nooit goed. Goed is geen optie, misselijk of net acceptabel
• Ik mis mijn mooie huid.
• Ik mis mijn haar.
• Ik hou van de nieuwe mensen die ik heb leren kennen. Op begin wou ik zo veel mogelijk afstand houden van zij die ook kanker hebben. Nu ben ik de persoon die luistert en vraagt in de wachtzaal " Wat is uw verhaal? 
•  Ik hou van de hulp die ik krijg maar ik kan niet wachten tot ik ze niet meer nodig heb 

Bedankt aan iedereen die mijn blog en klaagzang leest. Het spijt me voor de weinige updates sinds mijn chemo. Ik ben snel weer terug. Er is ook een italiaanse versie van de blog. Voor zij die goed Italiaans kunnen haha.