Chemo is een hel

En we gaan verder.. chemo is begonnen ik ben een wrak. Ik heb maar twee goede dagen gehad in de voorbije periode. Ik ben er allesbehalve klaar voor om verder te gaan met een nieuwe lading gif..

Je niet goed voelen bepaalt je mood. Ik ben echt klaar met dit alles en ik wil me niet langer slecht voelen. Ik ben het beu. Sinds ik de diagnose kanker kreeg hoor ik steeds meer verhalen van mensen die kanker hebben. Ik weet niet of het nu aan mij ligt of er echt gewoon meer mensen kanker krijgen. Ik voel de liefde van vele mensen. Ik hou niet van in de aandacht te staan of hulp te krijgen. Het is dus hard om de hulp te aanvaarden. Toch kon ik niet anders de voorbije maand. Mijn zus Clara-Alice nam de zorg over van mijn dochters. de ouders van Michael kwamen langs en zorgde ook enkele dagen voor hen. Dus een dikke bedankt aan mijn ouders en schoonouders. Ook hebben verschillende mensen geld ingezameld voor mijn behandeling, ik weet dat ze het niet lezen maar Grazie per tutto! Het is geweldig dat jullie er allemaal zijn, maar wees er ook voor anderen.

Ik wil gewoon mijn normaal leven terug, geen mensen die naar mij kijken. Ik wil energie om een gesprek te voeren met jullie allemaal. Ik wil opstaan zonder misselijk te worden. Ik wil kuisen zonder dat het heel de dag duurt. En ik wil eten, niets is lekker, niets smaakt zelf maar naar eten. Ik dacht op begin oh leuk dan verliezen we wat gewicht, maar nu wil ik gewoon eten

Ik heb eindelijk alles durven uiten naar mijn man. Ik vertelde hem mijn angsten, en ik zei hem hoe veel ik van hem hou. We huilden beide uren lang maar het deed goed hem te vertrouwen. Ik zei hem dat alles mis blijft gaan. Alles goed moet komen, hij zal voor de meisjes zorgen, hij zal ze doen opgroeien tot prachtige Italiaanse/Vlaamse vrouwen die harten breken. En moest ik er niet meer zijn wil ik dat hij iemand zoekt van wie hij kan houden. Maar niet in ons huis en zeker niet in ons bed. Hij riep dat ik moest zwijgen en we bleven huilen. We beseffen toch beide dat de kans bestaat dat het leven vroeger stopt dan dat ik zou willen.

Ik denk niet dat ik nu al dood ga gaan, maar kanker is een venijn en het kan altijd gebeuren. Ik ben doodsbang en het zit in mijn hoofd. Ik wil zeker zijn dat als mijn tijd gekomen is dat Michael verder gaat met de kinderen en goed voor hen zorgt.

Melina verloor haar tand en dat is toch een beetje goed nieuws denk ik dan.
De meisje doen het goed, ze zijn gewend aan het Italiaanse leven en denk zelf dat ze het hier leuker vinden dan thuis. We zullen wel zien hoe het allemaal verder gaat.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten